• Baron Wenckheim keert terug

    László Krasznahorkai

    De Wereldbibliotheek. Vertaald uit het Hongaars door Mari Alföldy

In een kleine Hongaarse stad verspreidt zich het gerucht dat Béla Wenckheim, een rijke aristocraat, uit Argentinië terugkeert. Steeds meer mensen rekenen erop dat hij veel geld meebrengt, waardoor de stad weer tot bloei zal komen. Hij wordt dan ook feestelijk onthaald. Maar als de baron door een reeks tragikomische misverstanden onverwacht overlijdt, komt de gedesillusioneerde bevolking in opstand. Er breekt een enorme brand uit in de stad. De enige overlevende is een idioot die uit het gesticht is weggelopen en boven op de watertoren een liedje zit te zingen. Met de ene na de andere krachtige scène leidt Krasznahorkai de lezer door zijn verhaal, even ironisch verteld als zijn eerdere werk maar dit keer veel openlijker humoristisch. De ondergang lokt ons met een grijns.

László Krasznahorkai is een schrijver met een volstrekt authentieke stem die precies weet wat hij wil: ‘schrijven over de wereld, niet over het communisme in Hongarije, niet over Hongarije, maar over een diepere laag in de wereld.’

Vakjury:

In Baron Wenckheim keert terug van László Krasznahorkai staan twee verhaallijnen centraal. De eerste volgt een vermaarde professor die zich volledig wil afzonderen in de ruigte buiten een grensstadje en daar maar niet in slaagt. Daarnaast is er de geschiedenis van baron Béla Wenckheim, ooit steenrijk, door gokschulden ten gronde gericht en van vervolging vrijgekocht door zijn welgestelde familie. Omdat hij verlangt naar een hereniging met zijn grote jeugdliefde, keert hij terug naar datzelfde (grens)stadje, waar de inwoners in hem de kapitalistische Messias zien die hen uit het diepe economische slop zal halen.

De lezer wordt door Krasznahorkai met dit originele werk flink beloond. Een veelvoud aan personages met geheel eigen zienswijzen en ervaringen, krijgt in een veelvoud aan taalregisters gestalte. Er zit ontzettend veel humor in de roman en de geraffineerde zinnen, soms paragrafenlang, zijn goed te volgen, ook al beginnen ze regelmatig bij de ene verteller en sluiten ze af bij een andere observator.

Juist vanwege alle verschillende registers, vraagt deze roman van de vertaler een grote inventiviteit. Mari Alföldy heeft een schitterende vertaling geleverd die minstens zo levendig is als het Hongaarse origineel.

(shortlist 2020)